Paardenkliniek De Raaphorst

Rugproblemen: Blessures van de rugband

De rugband (supraspinaal ligament) is een  lang ligament dat over de doornuitsteeksels van de wervels loopt. Het is het vervolg van de meer elastische nekband (lig. Nuchea) in de hals. Het hecht vast aan de doornuitsteeksels en heeft een stabiliserende functie. Het ligament is in het voorste thoracale gedeelte van de rug veel breder en elastischer dan in het achterste deel en de lendenen. Dit komt omdat het thoracale deel van de rug flexibeler is in lengtebuiging dan de lendenwervels.

Anatomie van de ligamenten van de rug

De ligamenten van de rug. De rugband is in het oranje aangegeven met daaronder de interspinaal ligamenten in het zwart.

Echobeeld van de rugband boven een doornuitsteeksel.

Hoe ontstaan blessures van het supraspinaal ligament?

Blessures van de rugband ontstaan waarschijnlijk ten gevolge van het overrekken van het ligament door herhaaldelijk overmatige flexie (bollen) van de hals en rug. Al dan niet in combinatie met druk op het ligament of door trauma zoals een val. Over het algemeen zien we deze blessures vaker bij springpaarden dan bij dressuurpaarden.

Symptomen van een rugband blessure

Acute blessures van het supraspinaal ligament resulteren vaak in duidelijk zichtbare verschijnselen zoals een pijnlijke zwelling en warmte rond het ligament. Ook is er vaak sprake van een gedragsveranderingen, bijvoorbeeld vluchten onder het zadel of pijn bij het opzadelen of opstappen.

Echobeelden van de lengte en dwarsdoorsnede van de rugband.

Bij chronische blessures zien we meestal minder duidelijke verschijnselen. Soms is er nog wel sprake van een kleine zwelling rond het ligament. Vaak is er sprake van verminderd presteren, bijvoorbeeld moeite met het onderbrengen van de achterhand of zijgangen. Bij springpaarden zien we soms wel dat ze pijn ervaren bij het springen. Soms zien we ook wel eens een combinatie van een kreupelheid van één of beide achterbenen en een chronische blessure van de rugband.

Röntgenfoto van de doornuitsteeksels van de schoft.

Diagnose van een supraspinaal ligament blessure

De diagnose van een acute supraspinaal ligament blessure is vaak op basis van het klinisch onderzoek en een echografisch onderzoek vrij snel te stellen. Bij ernstigere blessures is het soms noodzakelijk om röntgenopnames van de doornuitsteeksels te maken. Dit in verband met mogelijke blessures van de aanhechting op het bot of breuken van de doornuitsteeksels.

Chronische blessures zijn soms lastiger te diagnosticeren omdat de klachten vaak minder specifiek zijn. Daarvoor is soms meer onderzoek noodzakelijk om andere oorzaken voor verminderd presteren uit te sluiten.

Echobeeld van een blessure van de rugband met zwelling en verlies van vezels.

Behandeling van een blessure van de rugband

Blessures van de rugband zijn meestal goed te behandelen. Bij acute blessures bestaat de behandeling uit het toedienen van ontstekingsremmers, dit kan zowel lokaal (met een zalf) als systemisch. In sommige gevallen gebruiken we shockwave therapie of laser therapie om de kwaliteit van het herstelweefsel zo veel mogelijk te optimaliseren en de pijnlijkheid sneller te verminderen. Verder bestaat de behandeling uit aangepaste arbeid en oefeningen om de mobiliteit van de rug te behouden/versterken en de rugspieren te versterken.

Bij chronische blessures of aanhechtingsblessures maken we meestal gebruik van shockwave therapie. Bij problemen met de aanhechtingen van de rugband kan soms het gebruik van botregulerende infusen ook zinvol zijn.

Altijd op de hoogte

Als u op de hoogte wilt blijven van nieuwe ontwikkelingen binnen de praktijk, nieuw geschreven artikelen of nieuw binnen de paarden(geneeskunde)wereld kunt u zich hier opgeven voor de nieuwsbrief.

  • Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.