PRP, ofwel platelet rich plasma is een relatief nieuwe therapie, waarbij lichaamseigen stoffen gebruikt worden om blessures te genezen. Deze therapie is vooral geschikt als behandeling voor recente peesblessures.
Bloed bestaat voor ongeveer de helft uit cellen, dat zijn de rode en witte bloedcellen en bloedplaatjes. De andere helft van het bloed is het plasma, dat is vocht met daarin eiwitten, mineralen en hormonen.
PRP betekend platelet rich plasma, dat wil zeggen plasma (bloedvocht) dat veel rode bloedplaatjes bevat. De bloedplaatjes hebben een belangrijke functie in de bloedstolling. Bloedplaatjes bevatten namelijk een zeer grote concentratie aan diverse natuurlijke groeifactoren. Deze groeifactoren kunnen het herstel van een blessure sterk verbeteren. Hieronder staan een aantal belangrijke groeifactoren die voorkomen in rode bloedplaatjes:
Deze factoren zorgen ervoor dat de lokale celdeling stijgt, de ontstekingsreactie niet teveel uit de hand loopt en ze trekken cellen aan die het herstel bevorderen.
PRP wordt gemaakt door bloed af te nemen bij de patiënt. Vervolgens worden de bloedplaatjes uit het bloed gefilterd samen met het plasma. Hierdoor wordt een hoge concentratie aan lichaamseigen (autologe) bloedplaatjes verkregen. Het hiermee verkregen PRP kunnen we gebruiken om onder echogeleiding in een peesblessure te injecteren. Eenmaal in de peesblessure zullen de bloedplaatjes door contact met de beschadigde peesvezels hun groeifactoren afgeven. Deze groeifactoren zullen onder andere leiden tot een snellere granulatie (opvulling) van de blessure. Het gevolg is een peesblessure die sneller hersteld met een betere kwaliteit van herstel.
Het afnemen van het bloed, het maken van de PRP en het inspuiten kost ongeveer een uur en kan in de meeste gevallen dus direct gedaan worden.
Pezen zijn relatief slecht doorbloedde structuren, door de matige bloedvoorziening is de aanvoer van voedingstoffen beperkt. Daardoor zijn pezen beperkt in hun herstel vermogen. Na een peesblessure zal de blessure opgevuld worden door littekenweefsel, dat is minder elastisch dan peesweefsel. De elasticiteit die verloren is gegaan, zal moeten worden opgevangen door de rest van de pees. Dit heeft tot gevolg dat de rest van de pees een grotere risico loopt op een overrekking en een nieuwe blessure.
Doordat PRP veel groeifactoren bevat zal het zorgen voor een toename in de lokale celdeling, ingroei van bloedvaten en cellen aantrekken die het herstel bevorderen. Hierdoor is de uiteindelijke kwaliteit van het herstel beter, in het optimale geval zal het herstelweefsel de kwaliteit van het originele peesweefsel benaderen. Daarnaast verloopt het herstel van de blessure sneller. Dit vertaalt zich uiteindelijk in een beter belastbare pees en minder risico op een herblessure. Uiteraard is ook bij een PRP behandeling wel een op maat gemaakt revalidatietraject noodzakelijk.
Een PRP behandeling is vooral zinvol bij een recente peesblessure, het meest optimale is om een peesblessure binnen 14 dagen na het ontstaan te behandelen. Daarnaast is het type peesblessure erg van belang, een blessure midden in de pees is zeer goed te behandelen met PRP. Is het een blessure aan de rand van de pees dan zal een PRP behandeling minder zinvol zijn. De PRP zal daar namelijk niet in de blessure blijven.
Heeft u vragen over een PRP behandeling of een paard met peesblessure en wilt u weten of uw paard baat heeft bij een PRP behandeling dan kunt u contact opnemen met de kliniek.
Een peesblessure, de meeste paardeneigenaren kennen het als de plotse zwelling die niet wegtrekt. Anderen komen er mee in aanraking door een minder presterend of zelfs kreupel paard. Een lange revalidatieperiode met als eindresultaat nooit meer dezelfde kwaliteit van de pees.
In samenwerking met Paardenarts.nl hebben wij weer een mooi artikel gerealiseerd: UTC UTC (Ultrasound Tissue Characterisation) biedt hierbij een waardevol instrument voor de opsporing en
Echografie is een veel gebruikte en niet invasieve techniek om de zachte weefsels (spieren, pezen, banden) mee te onderzoeken en blessures te diagnosticeren. Daarom is echografie is een onmisbaar onderdeel van het kreupelheidsonderzoek. Voor het maken van goede echobeelden is kennis en ervaring nodig.