Bij de Raaphorst hebben we al meer dan 30 jaar ervaring het diagnosticeren, behandelen en revalideren van kreupelheden. Vooral op het gebied van peesblessures hebben we door de loop der jaren een flinke voorsprong opgebouwd ten opzichte van andere klinieken. Dit komt mede doordat de oprichter van de Raaphorst, Dr. Hans van Schie, gepromoveerd is op het diagnosticeren van peesblessures. Hij was een van de eerste dierenartsen in Nederland die pezen echografisch onderzocht (peesscan). Daarnaast heeft hij ook veel onderzoek gedaan naar verschillende behandelmethodes voor peesproblemen. Hij heeft tevens de UTC (Ultrasound Tissue Characterisation) ontwikkeld om het herstel van blessures beter in beeld te brengen. Meer informatie over de UTC is hier te vinden.
Als er uit het klinisch onderzoek blijkt dat er mogelijk een blessure is van een pees of band dan kunnen we deze met behulp van een echografische scan onderzoeken. Echografie is een hele mooie en niet invasieve techniek om de zachte weefsels (spieren, pezen, banden) mee te bekijken. Op de kliniek beschikken wij over een groot, modern en zeer goed echo-apparaat waar wij uitstekende beelden mee kunnen maken. Daarnaast hebben we ook de beschikking over een mobiel apparaat, zodat wij ook op locatie paarden kunnen scannen.
Om goede beelden te maken en deze ook nog is correct te interpreteren is echter veel ervaring en kennis nodig. Franklin heeft de ISELP (International Society of Equine Locomotor Pathology) gevolgd en zijn examen behaald. Hij is daarmee volledig gecertificeerd ISELP lid. Patricia en Daja zijn bezig met het ISELP opleidingstraject en zullen uiteindelijk ook volledig gecertificeerd ISELP lid worden. Wij kunnen alle onderdelen van het bewegingsapparaat van het paard scannen voor zover dit praktisch mogelijk is. Van het hoofd tot aan de staart en van de hoef tot aan het schouder en SI gewricht kunnen wij in beeld brengen met onze echoapparatuur en uiteraard kennis.
Het echografisch onderzoek van een achterbeen
Een echoapparaat werkt door middel van ultrasone geluidgolven. Dit zijn hoogfrequente geluidsgolven die door weefsel heen kunnen dringen. Deze geluidsgolven worden opgewekt door piëzo-elektrische kristallen in de transducer. Dit zijn speciale kristallen die gaan trillen als er een zwakke elektrische stroom over heen loopt. De transducer, meestal echoprobe genoemd, zendt en ontvangt beurtelings de ultrasone geluidsgolven. De geluidsgolven die uitgezonden worden, dringen door de zachte weefsels heen. Vooral op de overgangen van verschillende weefsels wordt een deel van het geluid terug gekaatst. De geluidsgolven die terug komen vanuit het weefsel worden door de probe weer opgevangen en door de piëzo-elektrische kristallen omgezet in een zwak elektrisch signaal. Dit elektrische signaal wordt uiteindelijk omgezet in beeld. Doordat deze techniek gebaseerd is op het weerkaatsen van ultrasone geluidsgolven wordt dit ook wel echografie genoemd.
De zachte weefsel laten de geluidsgolven goed door, daardoor zijn deze goed te beoordelen door middel van echografisch onderzoek. Pezen en banden bestaan uit lange vezels en zullen zich meestal aftekenen als duidelijk omlijnde structuren met daarin heel veel kleine vezeltjes. Op de scan zien we de vezeltjes als kleine puntjes als we de pezen in dwarsdoorsnede scannen of lange lijntjes als we ze in de lengte scannen.
Vocht laat de geluidsgolven heel makkelijk door en geeft weinig echo’s, daardoor is vocht op een scan zichtbaar als zwarting.
Doordat bot heel slecht geluidsgolven doorlaat is met een echografisch onderzoek niet mogelijk door benige delen heen te kijken. Wel is het met de echo mogelijk om heel gedetailleerd het buitenste laagje van het bot in beeld te brengen. Dit kan zeer nuttig zijn bij bijvoorbeeld schiefels of kraakbeen veranderingen aan de rand van het gewricht. Ook kunnen we met behulp van het echoapparaat de gewrichtsholtes scannen op bloedingen, overvullingen of chronische veranderingen.
Een peesblessure kan op verschillende manieren tonen bij een peesscan. Meestal is er bij een grote recente blessure sprake van zwelling rondom de pees en is de pees zelf ook toegenomen in omvang. Met name blessures in het hart van de pees zijn vaak zichtbaar als een donkere holte in het midden van de pees. Als we een beschadigde pees in de lengte richting bekijken dan valt op dat er een donkere strook, zonder vezelbanen, in de pees aanwezig is.
Een oppervlakkige buigpees blessure (lengte richting)
Een oppervlakkige buigpees blessure (dwarsdoorsnede)
Als na echografisch onderzoek blijkt dat een paard een peesblessure heeft dan zijn er meerdere behandelopties voor mogelijk. Uiteraard zijn aangepaste arbeid en aangepast beslag de twee basisvoorwaarden voor een goed herstel. Bij recentere blessures is het soms mogelijk om deze met PRP te behandelen. Het voordeel hiervan is dat de kwaliteit van het herstelweefsel beter is waardoor de kans op een nieuwe blessure in de toekomst kleiner wordt. Daarnaast zijn veel peesblessures ook goed te behandelen met shockwave therapie of laser therapie. Beide therapiën zijn erop gericht om de bloed toevoer naar de blessure te verbeteren en de celdeling te stimuleren. Meer informatie over het herstelproces van peesblessures kunt u hier vinden.
UTC staat voor Ultrasound Tissue Characterisation, het is een 3D scan van een pees. Met behulp van deze scan zijn we in staat om hele kleine veranderingen in pezen op te sporen zodat we grotere blessure kunnen voorkomen. Een UTC scan is ook uitermate geschikt om peesblessures te monitoren.
Een peesblessure, de meeste paardeneigenaren kennen het als de plotse zwelling die niet wegtrekt. Anderen komen er mee in aanraking door een minder presterend of zelfs kreupel paard. Een lange revalidatieperiode met als eindresultaat nooit meer dezelfde kwaliteit van de pees.